Suluboya Malzemeleri-Kağıtlar

Opera Rose.

Bu yazıyı istek üzerine hazırlayıp bir seri haline getirmeye karar verdim. Suluboya kağıtları ile ilgili aklıma gelen, bulabildiğim her bilgiyi toparlamaya çalıştım. Bir sonraki yazıyı suluboyalar ile ilgili yapmayı planlıyorum. Serinin devam konuları için önerilerinizi bekliyorum.

Suluboya kağıdı alırken bakmamız gereken en temel üç şey: Ağırlığı (kalınlığı), dokusu ve hammaddesi. Tek tek gidelim.

Ağırlık

Piyasada çeşitli ağırlıklarda suluboya kağıtları mevcut; 190 gr, 300 gr, 356 gr, 638 gr. Bu ağırlıklar ㎡ başına ölçülüyor. Mesela 300 gr diye bahsettiğimiz 35x25 cm bir kağıdın aslında 1 ㎡'si 300 gr. (300 gr/㎡.) Dolayısıyla kağıdı ikiye/üçe bölmek onun 300 gramlığından bir şey götürmez.

Kağıdın gramajı arttıkça suyu taşıma kapasitesi de arttığından dolayı kağıt bükülmeleri azalır. Tabii bu konuda kağıdın gramajı kadar neyden yapıldığı da önemli.

Hammadde

Suluboya kağıtları su ve selülozdan meydana gelir. Selüloz ise pamuk ve ağaçtan elde edilir. Kağıtlar %100 selülozdan %100 pamuğa, farklı çeşitlerde üretilirler; %25 pamuk-%75 selüloz, %50 pamuk-%50 selüloz gibi. Selüloz kağıdın maliyeti daha az olduğundan kağıt daha ucuza satılır (Bu tür kağıtlar "student quality" kategorisindedir). Ancak suyu emmesi ve renkleri taşıması %100 pamuk kağıttaki kadar iyi değildir. Üst üste fırça darbelerini çok fazla kaldıramazlar, yüzeylerinde soyulmalar meydana gelir (%100 pamuk kağıtlar "artist quality" kategorisindedir).

%100 pamuk kağıtların fiyatları markadan markaya değişiyor. Fabriano, Arches, Winsor&Newton, Stonehenge gibi markaların %100 pamuk kağıtları var. Kağıtlar hem blok, hem de tabaka halinde satılıyorlar.

Doku

Suluboya kağıtları farklı şekillerde üretildiğinden sahip oldukları yüzeyler de farklılık gösterir. Genel olarak üç tip kağıttan bahsedebiliriz: Hot press (sıcak pres), cold press (soğuk pres), rough (kalın grenli).

Hot press kağıtların yüzeyleri pürüzsüzdür. Suyu çok fazla emmezler, boya yüzeyde fazla dağılmaz, bazı yerlere oturur. Wet-on-wet tekniği için pek iyi değildir. Fakat yüzeyin düzlüğü çizim rahatlığı sağlar. Ayrıntılı çizimler için idealdir. Fakat çok çabuk kurur.

Rough kağıtların yüzeyleri oldukça pürüzlüdür. Suyu çok iyi emerler. Dişleri sayesinde boya yüzeyde rahatça dağılır. İstenmeyen lekeler suyla temizlenebilir. Manzara resimleri için idealdirler.

Cold pressed kağıt yüzeyleri rough ve hot press arasında bir yerdedir. Wet-on-wet için uygundur. Suyu hot press kağıttan daha fazla, rough kağıttan daha az emerler. Cold press birçok sanatçının favorisidir.

Kendinize en uygun kağıdı bulmanız için üç çeşiti de denemenizi tavsiye ederim.

Gelin beraber daha önce kullanmış olduğum "student quality" iki kağıdın özelliklerini inceleyelim.

Fabriano 300 gr, %25 pamuk 12'li defter. Cold pres ve "acid free". Üzerindeki "grain fin" ibaresi onun ince grenli, cold press olduğunu gösteriyor. 140 lbs ise pound cinsinden ağırlığı. 500 tabaka kağıt üzerinden hesaplanıyor.

Daler-Rowney 300 gr %100 selüloz kağıt. Pamuk içermiyor. Cold press yazısının altındaki "NOT" ibaresi onun "not hot pressed", sıcak pres olmadığını gösteriyor. Kulağı tersinden tutmak yani.

Sağ görseldeki "FSC MIX" ibaresi onun hem ağaç hem de geri dönüştürülmüş kağıt karışımından yapıldığını gösteriyor. Eğer "MIX" yerine "%100" ibaresi olsaydı geri dönüşüm maddeleri içermediğini, "RECYCLED" ibaresi olsaydı sadece geri dönüştürülmüş ürünlerle yapıldığını anlayacaktık.

Gelelim "hangi kağıdı almalıyım?" sorusuna. Bu sorunun cevabı kişiden kişiye, işten işte farklı olacaktır. Ben kendime şu soruyu soruyorum; "Suluboya amacım mı, aracım mı?" Eğer aracımsa, küçük "doodle"lar, skeçler ya da dışarıda çizim yapacaksam %100 pamuk tercih etmem, %25 pamuk, 200 gr Moleskine defterimi ya da %100 selüloz kağıtlardan birini kullanırım. Eğer amacımsa, çok fazla su kullanıp üst üste boyayarak çalışacaksam %100 pamuk ve cold press kağıt tercih ederim.

Suluboyaya henüz başlamış biriyseniz, çokça pratik yapıp onlarca kağıt kullanmanız gerekecek. Dolayısıyla her işinizde %100 pamuk kağıt kullanmanız akıllıca olmaz. Tabi kağıtları tanımanız ve kendinizi geliştirmeniz açısından zamanla çeşitli kağıtlarla çalışmanız iyi olur.

Aldığınız kağıdın "acid-free" olmasına dikkat edin. Resminizin uzun yılllar dayanması, zamanla sarımtrak bir renge dönmemesi için "acid-free" olması gerekiyor.

Kaliteli malzeme resim yapmayı daha zevkli hale getiriyor şüphesiz. Kötü malzeme bazen suluboyadan soğutabiliyor. Fakat ben bazı sanatçıların aksine sadece kaliteli malzeme kullanılması, işe üst düzey markalarla başlanması gerektiğini düşünmüyorum. Böyle yapmak bütçesi pahalı malzemeleri karşılayamayacak kimselerin, öğrencilerin suluboyadan uzak kalmalarına sebep oluyor. Ben suluboyaya tuvalet kağıdı misali kağıtlarla, ilkokulda kullandığımız yuvarlak taşlı, düşük kaliteli suluboyalarla başladım. Zor ile çalışmak bana kendi kendime bir sürü şeyi çözme fırsatı verdi. Zamanla malzememin kalitesini ve çeşitliliğini arttırdım.

Yazı umarım faydalı olmuştur. Bir sonraki yazıyı kaçırmamak için mail ile abone olmayı unutmayın.

Renkli günler!