Kasım 2021: Sınır

Kasım zordu.

Her yürüyüşte yanından geçtiğim, Sonhabar gelince yaprakları kıpkırmızı olan bitkinin bu sene yapraklarının kızarışına şahit olamadım. Romantik gelecek ama bu beni üzdü.

Hani kasvetli havalarda/kışın falan is kokar ya etraf akşamları; ben o kokuyu seviyorum. Şehrin pisliğine doğan biri başka ne sevebilirdi ki?

Yürüyüş yolunda iki defa gördüğüm, koşarken elleriyle dans eden abi; saçtığın pozitiflik için teşekkür ederim.

Önceden daha çok düşünürdüm. Bazen ufacık düşüncelerden aydınlanma yaşardım. Fikrimin olması yaşadığımı hissettirdi. Şimdi ben de herkes gibiyim: akışta süzülüyorum.

Bu ay bir yağmur çalışması daha bitirdim. Yaşamsal fonksiyonlarımı negatif etkilemeyecek miktarda hüzün sanat hamurum için gerekiyor.

Bu ay Sana Gül Bahçesi Vadetmedim'i tekrar okudum; bolca inişli ve çıkışlı tedavi yolculuğunda tekrar yanında oldum Deborah'ın. Sonra onu tekrar yolculadım.

Bu ay iki tane fotoğraf zemini hazırladım. Tahta üzerine rölyef pasta sürüp beton rengi boya ile boyadım. Rölyef pastayı sürünce 1 gün kurumasını bekleyin diyorlardı, tabii ki beklemedim. Saç kurutma makinası ne güne duruyor? Beton rengi boyayı fırça yerine sünger ruloyla sürmek önemli, sonra iz kalıyor. Kalan boya üzerine siyah akrilik sıkıp bir de siyah zemin boyadım.

Öyle böyle yılı bitiriyor olmamıza inanamıyorum. Bir yandan çok uzun zamandır 2021 gibi, diğer yandan hiç yaşamamış gibiyim.

Aralık bitince görüşürüz.