Mayıs 2024: Teslimiyet

Zayıflık asıl güçtür. Güçlünün kaybedeceği çok şey vardır, zayıfın kaybedeceği hiçbir şey yoktur. 

Cebindeki taşlar gittikçe ağırlaştı. Aniden cebinden çıkarıp ortaya koydun. Taşları bölüşemedin. O zaman taşları tek tek atman gerektiğini söyledin. Günler geçtikçe taş sayısı azaldı ama bazen, tam tersine ağırlıkları arttı, bazense birden bire hafifledi.

Az taş kaldı ama bugün ağır, o yüzden bugün yazmak da zor. 

Acıya ne kadar direnç gösterirsen acının o kadar uzun süreceğini anlıyorsun. Acının tükenmesinin tek yolunun onun fark edilmesi ve yaşanması olduğunu biliyorsun. Yine de sürekli kendine pansuman yapmak zor geliyor. 

Hayatta kalma içgüdülerinin olumsuz olaylara daha çok dikkat etmene sebep olduğunu fark ediyorsun. Hayatta kalıyorsun, ama bu olumsuz bakış ruhunu kemiriyor. Günlük olaylardan ibaret olsalar da odağa olumluyu koymaya çalışıyorsun. 

Dopamin ataklarının mutluluk olmadığını, bu ataklara bağımlı hale geldiğini fark ediyorsun. Mutluluğun mutsuzluk kadar sivri olmadığını, o yüzden mutluluğun yıllar sonra geriye dönüp bakılınca fark edilen bir şey olduğunu anlıyorsun. Her gün mutlu olduğunu fark etmeye çalışıyorsun. 

Aynı gözükse de bu sefer farklı olduğunu, ortada bir kayıp olmadığını ve artık neyi istemediğini biliyorsun. Zayıflığınla gurur duyuyorsun.