Aralık 2024: Huzur

Yaşarken bazı anların ne kadar özel olduğunu, ne kadar büyük nimetlerle hediyelendirildiğini idrak edemiyorsun. Biraz dönüp bakınca küçücük anların nasıl çekirdek anı haline geldiğini görüyorsun.

Bu ay sonunda TV alıp üçüncü denemede duvara taktırdım. Dünya için küçük bile sayılamayacak şey benim için büyük bir başarı oldu.

Arkadaşımın doğum günü partisine katıldım. Küçük bir pastanede dünyanın en güzel süt reçelini keşfettim. Sonunda İspanyolcayı sevmeye başladım. Bir kafeye gidip İspanyolca çalışmak favori aktivitelerimden oldu.

Bez çanta boyama workshopuna katıldım. Matisse heykel sergisinde ve Casa de Mexico’da resmettim. Madrid sokaklarına karışıp şehrin ışıklarını izledim. Uzun zaman sonra bu kadar yüksek gelen iç huzurla ne yapacağımı şaşırdım. (Maşallah.)

Türkiye’ye izne gittim. Ailemi ve arkadaşlarımı görünce özlediğimi anladım. Biraz İstanbul’da, biraz Yalova’da, bir gün Mudanya’da vakit geçirdim.

31 Aralık gecesi kumsalya yatıp yıldızları izleyerek yeni yıla girdim.

İspanya’ya dönünce beni sarsacağını düşündüğüm o taşındım idrakına kapılacağımı sanıp korktum. Kapılmadım. Gözde büyütmemek, önden hüzünlenmemek lazımmış.

Tuğba’mın beni karşılamasıyla başladığım Türkiye ziyaretimden 3 Ocak’ta Burcu’mun yolcu edişiyle dönmüş oldum.

Her şey için teşekkür ederim Allah’ım.